Een naam van iemand die niet meer bestaat

blijft soms nog lang onder de mensen

hoewel er niets meer is te wensen

wat wederzien of werklijkheid aangaat.

En de gedachten die hij achterlaat

verliezen hun reminiscenzen.

Maar ik bezit u in de lenzen

van dit volmaakt projectieapparaat.

De woorden draaien om hun as en brengen

U automatisch op de wereldwand,

waartegen gij onmiddellijk gaat leven.

Zonder zich met de tijd te moeten mengen

Is hun betekenis intact gebleven.

God heeft een buiten- en een binnenkant.

Gerrit Achterberg
 

Kleine letters:

In de klassieke vorm van het sonnet wordt met moderne beelden (het projectieapparaat) de spanning tussen God en mens gepeild. Zijn wij het die hem projecteren of is hij onze binnenkant en projecteert hij zich op ons? En: wie bezit wie?
Projectie was één van de metaforen van de godsdienstkritiek. Door het woord volmaakt erbij te zetten, brengt Achterberg de metafoor in het tegenoverliggende domein.