Labyrinten werden al in de oudheid gemaakt. Een
labyrint is niet hetzelfde als een doolhof. In een doolhof kun je
verdwalen, maar in
een labyrint kan dat nooit. Je hoeft daar niets anders te
doen dan: doorlopen en volhouden; ooit kom je er wel.
Hoe ver je ook van het doel lijkt weg te gaan, je weg buigt altijd weer om
en dan komt alles goed. Dat zegt iets over het geloof van de mensen die
labyrinten
maakten: zij geloofden in goddelijke leiding;
zoals in het nummer van John Lennon: 'Mother Mary comes to me: Let It Be!'
In Nederland is een labyrint in de Sint Jozef in Tilburg. [Waar zich ook The Most Realistic Christ on Earth bevindt] en aan de Waalkade in Nijmegen ligt een heel groot labyrint.
Beroemde labyrinten uit de middeleeuwen zijn te vinden in Franse kathedralen.
Chartres is
het bekendste; in Amiens ligt er ook een.
Dat
is bijna net zo oud als dat van Chartres,
maar het oogt moderner omdat de paden recht zijn. Het is eigenlijk een 'remake',
uit 1894.